Xs presxs políticxs uruguaixs non poden falar sen permiso,

asubiar, sorrir, cantar, camiñar rápido, nin saudar a outrx presx.

Tampouco poden debuxar nin recibir debuxos de mulleres embarazadas,

parellas, bolboretas, estrelas nin paxaros.

Didoskó Pérez, mestre de escola, torturado e preso “por ter ideas ideolóxicas”,

recibe un domingo a visita da súa filla Milay, de cinco anos. A filla tráelle un debuxo de paxaros. Os censores rómpenllo á entrada do cárcere.

O domingo seguinte, Milay tráelle un debuxo de árbores. As árbores non están prohibidas e o debuxo pasa.

Didoskó eloxia a obra e pregúntalle polos circuliños de cores que aparecen nas copas das árbores, moitos pequenos círculos entre as pólas:

-Son laranxas? Que frutas son?

-A nena faino calar: -ssshhhhh! – e en segredo explica: – parvo, non ves que son os ollos? Os ollos dos paxaros que che trouxen ás agachadas

Ilustración: Paula Pereira (Cavalinho do Demo)

Texto: Eduardo Galeano

*¿NOS APOYAS CON 2$, 5$ ó 10$ al mes? Llevamos más de cuatro años ilustrando la actualidad, queremos dar un nuevo salto en nuestro proyecto y comenzar a recibir un pago mensual por lo que hacemos. Nuestra primera meta son 100$ al mes a repartir proporcionalmente entre lxs ilustradorxs que hacemos Boreal semana a semana. GRACIAS